ژل بلیچینگ دندان از متریالی است که هم در مطب و هم در منزل از آن برای از بین بردن جرم و تیرگی های دندان استفاده می کنند، هزینه این ژل ها بالا نبوده و در اکثر داروخانه ها موجود است. استفاده از ژل های تزریقی سبب افزایش سطح کیفی و بالابردن سرعت درمان خواهد شد. در زیر به برخی از نکاتی که قبل از انجام بلیچینگ باید به آن توجه داشته باشید، پرداخته شده است.
عملکرد ژل های بلیچینگ تنها با تماس مستقیم روی دندان های اصلی امکان پذیر است. استفاده از این ژل ها روی روکش و یا دندان هایی که لمینت شده اند، موثر نخواهد بود. یکی از نکات مهم قبل از به کارگیری ژل های بلیچینگ، مسواک زدن به شیوه اصولی خود و استفاده از نخ دندان برای پاک کردن فواصل بین دندان هاست، این فرایند سبب می شود تا کیفیت درمان دو برابر گردد. هنگام استفاده از قالب بلچینیگ ( تری ) باید سعی کرد تا آن را خشک نگه داشت، چراکه این باعث جلوگیری از تجمع باکتری روی تری خواهد شد. هنگام استفاده از تری نباید تا حدی آن را از ژل پر کرد تا سر ریز شود.
سهم هر دندان از ژل بلیچینگ به اندازه دو قطره بوده که در مرکز تری قرار می گیرد. حتما باید از درپوش سرنگ بعد از اتمام کار بلیچینگ استفاده کرد تا سر ریز آن به خوبی خشک گردد. معمولا برای دندان های نیش، فضایی به اندازه هشت دندان داخل تری تعبیه می شود. هنگامی که تری روی دندان ها قرار گرفت، ژل های پسماند روی دندان های دیگر با دستمالی خشک تمیز می شوند. به بیماران توصیه می شود بعد از این درمان تا مدتی از موادی که دارای افشانه های رنگی هستند، استفاده نکنند. همانطور که در مقالات قبلی سپیدنت اشاره گردید، پایداری بلچینگ همیشگی نبوده و لازم است پس از مدتی رنگ دندان ها ترمیم شوند. بنابراین نگران زردی بیش از حد دندان های بلیچینگ شده نباشید. در ادامه به مواد ساختاری ژل های بلیچینگ اشاره خواهیم کرد :
در مرحله اول تنها کافی است به مدت چهل دقیقه از ژل بلیچینگ استفاده کنید، اگر با حساسیت کمی روبرو شدید و یا به طور کل حساسیتی نداشته باشید، بعد از سپری شدن مرحله اول، لازم است سی الی شش ساعت زمان تا شروع مرحله دوم وقفه بیوفتد. هنگام قرارگیری ژل روی دندان بهتر است از آشامیدن و تناول غذا بپرهیزید تا فرایند درمان به بهترین شکل انجام گیرد.
بعد از بلیچینگ کردن توصیه می شود دندان های خود را با آب سرد شستشو داده و آرام آرام مسواک بزنید. تری را نیز بعد از استفاده با مسواک تمیز کرده و بعداز خشک شدن داخل قالب مخصوص خود قرار دهید. تقریبا اکثر افراد بعد از شش هفته نتیجه خوبی از درمان خود خواهند گرفت. هنگامی که فرایند سفید کردن دندان ها به طور کامل انجام شد، از هرگونه استفاده از ژل های دیگر جلوگیری کنید. یکی از نکات مهم در مراقبت از ژل های بلیچینگ این است که دور از آفتاب نگهداری شوند. اگر می خواهید به مدت زیادی این ژل ها را در دسترس خود قرار دهید، بهتر است آن ها را داخل یخچال قرار داده تاپایداری خود را به خوبی حفظ کنند.
همانطور که از نام این ترکیب پیداست، برای اکسید کردن ماده بلیچینگ به کار رفته که دارای غلظت بالایی در ژل است. ساختار این ماده بی رنگ است و به شکل حلال خود در می آید، بی بو بودن آن نیز باعث ایجاد کابردهای وسیع تری در زمینه های دیگر شده است. یکی از معایب این ترکیب آتش زا بودن آن است، به همین علت باید با احتیاط کامل استفاده گردد. بنابراین به دلیل استفاده از هیدروژن پر اکسید در ژل های بلچینیگ توصیه می شود تا این مواد را درون ظروف کریستال در فضای سرد نگهداری کنید.
مقایسه کامپوزیت سوئیسی با آمریکایی در این قسمت بررسی می شود، مهم ترین کامپوزیت های سوئیسی سارمکو و اشترومن بوده که هر کدام عملکرد ویژه ای خواهند داشت.
این نوع کامپوزیت ونیر توسط شرکت سارمکو ساخته شده که مواد رزینی آن از متاکریلات تهیه می شوند. به دلیل دوام بالای مونومرهای به کار رفته در ساختار رزین آن ها از پایدارای فوق العاده ای هنگام کاشت برخوردار هستند. عملکرد خوب مونومرها باعث شده تا مواد کامپوزیتی هنگام تماس با لثه آلرژی شدیدی ایجاد نکنند. سابقه فعالیت شرکت سارمکو نزدیک به بیست سال است که در این مدت تحقیقات گسترده ای در زمینه ترمیم روکش های دندانی انجام داده است. در بین تولیدات این شرکت، کامپوزیت های هیبریدی از کیفیت بهتری نسبت به دیگر مواد کامپوزیتی برخوردار است.
یکی از شرکتهای معروف سوئیسی که در ساخت کامپوزیت ونیر به رشد و شکوفایی زیادی رسیده است، اشترومن می باشد. محصولات این شرکت دارای شاخص های کیفی با درجه بالا است و همانند شرکت بیسکو پژوهش های فراوانی در زمینه روکش های دندانی داشته است. طراحی و ساخت کامپوزیت های این شرکت بر پایه اکریلات که ماده ای پلیمری است، بنا نهاده شده است. ماده زمینه این کامپوزیت ها مونوکروماتیک بوده که دارای ساختاری لایه ای است. همچنین در این لایه ها از ترکیبات مختلف نانوفیلرها برای ایجاد مقاومت کافی استفاده شده است.
کامپوزیت ونیر اشترومن دارای شفافیت رنگ بالایی است و از سایه های مختلفی جهت پولیش آن استفاده می کنند. معمولا برای هماهنگ سازی با رنگ دندان های خود بیماران، دست پزشکان برای انتخاب رنگ باز است. یکی از قابلیت های این کامپوزیت ها، سازگاری بالای آن ها با بافت زنده لثه و دهان بیماران است، این ویژگی سبب می شود تا از عفونت های احتمالی در آینده پیشگیری گردد. در این نوع محصول بر خلاف کامپوزیت های شرکت بیسکو از ترکیبات متاکریلات استفاده نشده و همین باعث جلوگیری از از واکنش های آلرژیک لثه خواهد شد.
کامپوزیت های آمریکایی با برندهای مختلفی روانه بازار می شوند، کامپوزیت های بیسکو، اولترادنت و کازمادنت از محصولات این شرکت به شمار می روند. مواد کامپوزیتی بیسکو از معروف ترین آن ها به شمار رفته که عملیات فرم دهی با آن ها به راحتی و با سرعت بالا انجام می شود. این کامپوزیت ها مزیت های بیشتری نسبت به برندهای سوئیسی دارند. این قابلیت را دارند تا به راحتی با استفاده از لیزر های پزشکی، ونیرهای قرارداده شده روی دندان را سفت و محکم کرد.
ونیرهای به کار رفته در این نوع بیشتر از نسل نانوفیلرها بوده که دارای کیفیت بسیار بالایی هستند. بیشتر کابردشان برای ترمیم های زیبایی دندان است، سابقه کاری شرکت کازمادنت در زمینه ساخت و طراحی کامپوزیت ونیر به بیش از سی سال می رسد که در تمامی محصولاتش از بهترین استانداردها استفاده کرده است.کامپوزیت های تولیدی با دوام بوده و کار با آن ها بسیار راحت می باشد. اگر از کامپوزیت های کازمادنت به خوبی نگهداری شود، طول عمری برابر با شش سال خواهند داشت. کامپوزیت های تولید شده اکثرا از نوع ماکروفیل و میکروفیل ها هستند که با بهترین قیمت در بازار به فروش می رسند.
سابقه شرکت اولترادنت از سایر برندهای معرفی شده در زمینه تولید کامپوزیت بیشتر می باشد، ( حدود چهل سال ) تضمین کیفیت در تولیدات این شرکت حرف اول را می زند، به همین دلیل محصولاتش را با گارانتی یک ماهه روانه بازار می کند. همچنین این مزیت وجود دارد تا کامپوزیت های خراب شده به شرکت مرجوع شده و تعویض گردند. یکی از مشهورترین کامپوزیت های اولترادنت، یونیور بوده که از عمکرد بسیار خوبی برخودار است. با قرارگیری این کامپوزیت روی دندان ها درخشندگی خیره کننده ای نصیب دندان های فرد خواهد شد.
بیرون نیامدن دندان اصلی کودک را باید جدی بگیرید، با سپیدنت همراه باشید تا از نکات لازمه در این زمینه آگاهی کسب کنید. یکی از مشکلات شایع در دندانپزشکی اطفال این است که دندان های اصلی کودکان در زمان طبیعی خود بیرون نیامده و و یا رشد ناقصی دارند. در این مقاله به طور اساسی در رابطه با راه های درمان و علل پیدایش این موضوع می پردازیم. دندانپزشک کودکان برای حل این مشکلات دو ترفند ویژه به کار می برد تا شرایط را بهبود ببخشد. اولین تکنیک این است که با ایجاد فضای کافی دندان هایی که در فک بالا وجود ندارند را با استفاده از ایمپلنت پر می کند.
دومین ترفندی که اجرا می شود، طوری است که از انتهای فک، دندان ها به سمت جلو منتقل شده و بدین گونه فضای خالی از بین می رود. بیشتر دندانپزشکان روش دوم را توصیه می کنند، مزیت این روش این است که ترمیم به وسیله خود دندان ها انجام شده و با شرایط مختلف سازگاری دارد. در روش اول به دلیل استفاده از ایمپلنت خارجی، روند انجام درمان سخت تر و نیازمند زمان بیشتری است، متریال به کار رفته در این روش با شرایط طبیعی دندان های کودک سازگاری ندارند.
پژوهش های فراوانی در رابطه با این موضوع انجام شده است، تحقیقات نشان داده اند که زمان درآمدن دندان های همیشگی به فاکتورهای مختلفی بستگی دارند، با استفاده از این شرایط می توان به طور نسبی این زمان را تعیین کرد. معمولا باید تا سن دوازده سالگی کل دندانهای کودک رشد کرده باشند، در صورت نبود دندان اصلی بعد از این سن حتما باید به متخصص اطفال مراجعه کرده و به طور ویژه ای این مشکل را پیگیری کنید.
مهم ترین مواردی که باعث جلوگیری از رشد کامل دندان های اصلی در کودکان می شود، بیان شده است:
بهترین سنی که باید از این مشکلات در کودکان جلوگیری کرد، قبل از سن دوازده سالگی است، به این دلیل است که از این سن به بعد دندان ها تماما ردیف می شوند و به سختی می توان این مشکل را برطرف کرد. در مقالات سایت تخصصی سپیدنت به طور اساسی به ارتودنسی دندان های کودک اشاره شده است.
پیشنهاد می کنیم این مقالات را مطاعه کرده تا با دید بازتری به مشکلات کودک خود رسیدگی کنید. کمتر بودن سن و سال کودک در دندانپزشکی اطفال کمک زیادی برای رفع مشکلات دندان ها کرده است. درمان دندان هایی که رشد نمی کنند، معمولا تا سه سال طول می کشد و بهتر است این فرایند به طور کامل تا قبل از دوازده سالگی انجام شود. یکی از مواردی که در انتقال دندان ها تاثیر گذار است، استفاده از ارتودنسی نامرئی می باشد که دارای کاربردهای وسیعی است.
دندانپزشکی دیجیتال از شاخه های مدرن و پیشرفته علم پزشکی محسوب می شود که دارای روش های درمانی مجزا و خاص خود است، دندانپزشکی دیجیتال همانطور که از نامش پیداست برای انجام روش های درمانی به صورت هوشمندانه و تخصصی تر است که زمینه های مختلفی را شامل می شود. خدماتی که در این حوزه ارائه می شوند، دارای بهترین تکنولوژی روز دنیا بوده تا نتیجه درمان دارای کمترین عوارض و بالاترین سطح کیفی باشد.
برای گرفتن عکس های سه بعدی از وضعیت دندان، این اکسن ها کمک زیادی کرده اند. معمولا هنگام طراحی قالب دندان به صورت دیجیتالی این قالبیت وجود دارد تا تکنسین آزمایشگاه به راحتی با بیمار ارتباط برقرار کرده و او را از وضعیت فعلی باخبر سازد. همچنین با این اسکن ها می توان برنامه ریزی دقیق و درستی برای روند درمانی بیماران پیش بینی کرد.
رادیوگراف ها از تجهیزات پزشکی مدرن و بسیار پیشرفته به شمار رفته که دارای مکانیزمی سریع و با کیفیت هستند. همچنین از دستاوردهای جدید حوزه دندانپزشکی محسوب شده که در اکثر کلینیک های معتبر برای انجام فرایند چکاب از آن استفاده خواهد شد. با استفاده از رادیوگراف های دیجیتال گزارشی کامل و فوری از وضعیت دندان ها تهیه می شود. معمولا برای جراحی ریشه و یا کاشت کامپوزیت ونیر می توان با استفاده از این رادیوگراف ها، روند اجرایی درمان را تا حد زیادی بهبود بخشید.
این تکنیک در دندانپزشکی دیجیتال با استفاده از تزریقات ساده ای صورت می پذیرد. معمولا از بی حسی های سی و صد و شصت درجه ای در این حوزه از درمان استفاده می گردد که به وسیله یک رایانه از راه دور کنترل می شود. این فرایند به گونه ای است که به طور کامل بافت نرم لثه ها بی حس می گردند. این روش دیجیتال به گونه ای است که لب و زبان بیمار بی حس نشده که از قابلیت های ویژه آن به شمار می رود. مدت زمان کل فرایند بی حسی، نود دقیقه است.
عکسبرداری سه بعدی برای ایمپلنت بسیار مناسب بوده و علاوه بر سی تی اسکن قبل از هرگونه درمانی برای آنالیز چکاب دندان ها استفاده می شود. ابتدا الگوی جراحی توسط دندانپزشک طراحی شده، سپس برای بررسی نهایی چاپ می شوند. این الگوها کمک کرده اند تا روند درمان بیمار با کمترین روش های تهاجمی صورت گیرد.
یکی دیگر از قابلیت های آن ها ریکاوری با سرعت بالاست. نتیجه کار درمان را می توان با استفاده از عکسبرداری هایی که به صورت دیجیتال تهیه شده اند، بهبود داد. با مشاهده نتایج پس از درمان ( کامپوزیت ونیر ) قبل از شروع، تصویر خوبی از طرح درمان در ذهن بیماران شکل می گیرد. علاوه بر وضعیت دندان ها، عکس هایی هم از قالب صورت انداخته می شود تا در روش های طرح لبخند استفاده شوند.
آمالگام از مواد پرکاربرد در علم دندانپزشکی محسوب شده که از ترکیب چند آلیاژ مهم ساخته می گردند. برای مثال در هنگام فرایند ساخت آمالگام از فلزاتی چون مس و نقره استفاده می کنند. آمالگام همچون ونیر دندان در قالب خمیری بوده و پس از گذشت مدتی سفت و محکم خواهد شد.
آمالگام به گونه ای است که بعد از بیست و چهار ساعت حالت سفتی به خود گرفته و برای اینکه روی دندان شکل خوبی بگیرد، از گیر مکانیکی روی دندان استفاده می کنند. همچنین این باعث می شود تا دوام آمالگام بیشتر شده و از ظاهر خوبی برخودار باشد. به خودی خود این مواد چسبنده نبوده و با این ترفندی روی دندان ها قرار می گیرند. آمالگام از موادی به شمار می رود که کاربرد راحت و آسانی نسبت به دیگر متریال ها دارد. از آن ها برای دندان خلفی بیشتر استفاده می کنند.
انواع ارتودنسی نامرئی در این بخش به شما عزیزان به طور کامل شرح داده خواهد شد. با اقسام مختلف بریس های نامرئی دندان از جمله اینویزیلاین که برای همه بیماران قابل استفاده است، می توان به نحوی ارتودنسی کرد که افراد دیگر متوجه تغییرات اعمال شده روی ظاهر دندان شما نباشند. علاوه بر اینویزیلاین، بریس های شفاف دیگری نیز در بازار موجود هستند که از محبوبیت بالایی برخودار می باشند.
برای مثال می توان به بریس های لینگوال اشاره کرد. هرکدام از بریس های نامرئی دارای مزیت های خاصی هستند، از هریک از آن ها برای عملکرد خاصی استفاده می شود. در این قسمت قصد داریم چند نمونه از بریس های نامرئی دندان را به شما معرفی کنیم:
بریس های شفاف با قرارگیری روی دندان ها هیچ حرکتی نداشته و ظاهر آن ها بیشتر شبیه به براکت های قدیمی می باشد. بیشتر بریس های شفاف روی دندان های ردیف جلویی نصب می گردند. یکی از مزیت های ویژه این بریس ها آن است که ماده سازنده آن ها سازگاری بالایی با دندان های طبیعی دارند. سیم های ارتودنسی سپیدنت برای نگهداری بریس های نامرئی به کار می رود، معمولا متریال این سیم ها به گونه ای است که با رنگ شفاف دندان ها مطابقت دارند.
بریس های لینگوال برعکس بریس های شفاف، روی دندان های عقبی کاربرد دارند، براکت ها و سیم های ارتودنسی در این روش خیلی کمتر از سایر روش ها قابل مشاهده است. این بریس ها عملکردی چون براکت های سنتی دارند. ارتودنتیست با تکنیک های متفاوتی این بریس ها را روی دندان های بیماران نصب خواهد کرد.
اینویزیلاین از بریس های روش نامرئی به شمار رفته که برای ارتودنسی دندان ها کاربرد زیادی دارد. بسیاری از بیماران با مشاهده نمونه هایی از ارتودنسی نامرئی، جذب این بریس های شفاف شده و سفارش ساخت می دهند. مکانیزم آن ها به گونه ای است که به صورت کاملا تدریجی و آهسته هماهنگی لازم را در موقعیت دندان های فرد ایجاد می نماید. الاینر یا همان براکت های شفاف به طور کامل سطح دندان های بیمار را در برمی گیرند، این باعث می شود تا به مرور زمان دندان های فرد به جایگاه طبیعی خود هدایت شوند.
در روز های اولیه ممکن است به دلیل اتصالی محکمی که با دندان ها دارند، باعث ایجاد درد و ناراحتی در فرد شود، چند روز بعد این الاینرها جا باز کرده و فشاری که در روز های اول به دندان ها وارد می کردند را نخواهند داشت. بعد از گذشت چند ماه طبق اعلام ارتودنتیست الاینر های جدید جایگزین براکت های قبلی می شوند، براکت های جدید سبب سرعت بیشتر روند درمانی خواهند شد. براکت های طوری طراحی و ساخته می شوند که با ایجاد فشار کافی به دندان ها سبب نظم کافی در ردیف شدن آن ها گردند. برای هدایت کامل دندان ها به موقعیت نهایی خود و پس از اتمام درمان برای حفظ زیبایی ساختاری از انواع ریتینرها استفاده می گردد.
یکی از مزیت های بریس اینویزیلاین قابلیت حرکت کردن آن هاست که مکانیزم رفت و برگشتی با سطح دندان دارند. برخورد آن ها با سطح دندان به صورت کاملا مستقیم انجام می گیرد. این باعث خواهد شد تا نتیجه درمان ارتودنسی نامرئی با سطح کیفی بالایی انجام شود. کل بازه زمانی که برای ارتودنسی در نظر گرفته می شود، به فاکتورهای مختلفی بستگی خواهد داشت، برای مثال میزان ناهنجاری های دندان و همچنین شرایط بیمار در تعیین طول درمان تاثیرگذارند. بر اساس تحقیقات صورت گرفته این میزان به طور میانگین بین هفده الی بیست و پنج ماه زمان می برد. بسته به سختی کار این مقدار می تواند بیشتر باشد، برای مثال برخی دندان ها قبل از ارتودنسی لازم است جراحی یا عصب کشی شوند، بنابراین تعیین بازه زمانی امری نسبی بوده و تابع شرایط گوناگون است.